هوا برش

برش هواگاز (Oxy-fuel Cutting) یک فرآیند حرارتی با سابقه و قدرتمند برای برش ورق‌های فولادی ضخیم است. این روش با استفاده از حرارت شعله اکسیژن و استیلن (یا گازهای دیگر) و یک جریان اکسیژن خالص پرفشار، قادر به برش اقتصادی ضخامت‌های بسیار بالای فولاد کربنی است که برش آن‌ها با روش‌های دیگر مانند لیزر یا پلاسما ممکن نیست یا صرفه اقتصادی ندارد.

فولاد کربنی (نرمه)، فولادهای کم آلیاژ (این روش برای فولاد ضدزنگ، آلومینیوم و سایر فلزات غیرآهنی مناسب نیست)

DWG, DXF

حداکثر ضخامت ماده (Maximum material thickness)

• فولاد کربنی (Carbon steel): ≤ ۱۵۰ میلی‌متر

ابعاد ناحیه برش (Cutting area)

• تا ۱۲۰۰۰ × ۳۰۰۰ میلی‌متر

1. چه زمانی باید هوابرش را انتخاب کنم؟ زمانی که نیاز به برش ورق‌های فولاد کربنی با ضخامت بالاتر از ۳۰ میلی‌متر دارید. در این محدوده، هوابرش اقتصادی‌ترین و کارآمدترین روش موجود است.
2. تفاوت اصلی هوابرش با پلاسما و لیزر چیست؟ تفاوت کلیدی در “ضخامت” است. در حالی که لیزر و پلاسما در ضخامت‌های کمتر، دقت و سرعت بالاتری دارند، هوابرش توانایی منحصربه‌فردی در برش فولادهای بسیار ضخیم (مثلاً ۱۵۰ میلی‌متر) دارد که تقریباً هیچ روش دیگری قادر به انجام آن نیست.
3. آیا امکان برش همزمان چند قطعه وجود دارد؟ بله، دستگاه‌های CNC ما مجهز به چندین مشعل (تورچ) هستند که به صورت همزمان روی ورق حرکت کرده و چندین قطعه یکسان را در یک زمان برش می‌دهند. این ویژگی، سرعت تولید را برای سفارش‌های تیراژ بالا به شدت افزایش می‌دهد.
4. محدودیت‌های این فرآیند چیست؟ این روش فقط برای فولادهای کربنی و کم‌آلیاژ کاربرد دارد. دقت آن نسبت به لیزر یا پلاسما پایین‌تر است و به دلیل حرارت ورودی بالا، منطقه متاثر از حرارت (HAZ) وسیع‌تری ایجاد می‌کند.
5. آیا قطعات پس از برش نیاز به عملیات تکمیلی دارند؟ بله، به دلیل ماهیت فرآیند، سطح لبه برش خورده معمولاً دارای مقداری سرباره و ناهمواری است و برای کاربردهای دقیق، نیازمند سنگ‌زنی یا ماشین‌کاری جهت رسیدن به کیفیت سطح مطلوب خواهد بود.